کد مطلب:259319 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:172
شهادت امام هادی
پس از متوكل، امام هادی علیه السلام با ستم های خلفای عصر خود یعنی واثق، منتصر، مستعین، معتز، معتمد رو به رو شد، تا این كه معتز، حضرتش علیه السلام را مسموم نمود. برخی معتمد را قاتل آن حضرت می دانند. آن سان كه ابن بابویه می گوید.
عده ای از علما سوم و برخی دیگر پنجم رجب سال 254 هجری را تاریخ شهادت حضرتش می دانند.
سن شریف امام هادی علیه السلام در لحظه ی شهادت، چهل و یك سال و هفت ماه بود. شیخ صدوق رحمه الله در این زمینه می نویسد:
معتمد عباسی برادر معتز، امام هادی علیه السلام را مسموم نمود و در حین شهادت امام غریب، غیر از فرزندش امام حسن عسكری علیه السلام كسی نزد بالین آن بزرگوار نبود.
چون حضرت به شهادت رسید، همه ی امرا و اشراف حاضر شدند و امام حسن عسكری علیه السلام در تشییع جنازه ی پدر شهید خود گریبان چاك زد و خود متوجه غسل، كفن و دفن والد بزرگوارش شد.
[ صفحه 81]
محدث قمی رحمه الله از «اثبات الوصیه» مسعودی این گونه نقل می كند:
با جماعتی كه در روز وفات حضرت امام هادی علیه السلام در خانه ی آن حضرت بودیم. در آنجا همه ی بنی هاشم از آل ابوطالب و آل عباسی و بسیاری از شیعیان جمع بودند. هنوز نزد آنها امر امامت و وصایت امام عسكری علیه السلام ظاهر نشده بود، همچنین روشن نشده بود امر آن حضرت جز بر عده ای از ثقات و معتمدان امام هادی علیه السلام.
حكایت كردند آن جماعتی كه در آن جا بودند همگی در مصیبت و حیرت بودند و انتظار جنازه ی شریف آن حضرت و زیارت فرزند حضرت هادی علیه السلام، امام حسن عسكری علیه السلام را داشتند. ناگاه دیدند، دری از صدر رواق باز شد و غلام سیاهی بیرون آمد. آن گاه امام حسن عسكری علیه السلام با تأثر و تأسف شدید، با لباس نفیسی كه چاك زده بود، بیرون آمد. جمال مبارك آن حضرت از همه جهت به پدر بزرگوارش شبیه بود، فرزندان متوكل نیز در آن بیت الشرف بودند. چون امام حسن عسكری علیه السلام را دیدند همه به جهت تعظیم و احترام آن حضرت برخاستند. ابواحمد موفق بن متوكل - كه ولیعهد بود - به سوی آن حضرت شتافت و عرض كرد: مرحبا بك یابن العم! و با آن بزرگوار معانقه نمود.
حضرت جلوس فرمود و مردم همه مقابل آن بزرگوار نشستند. قبل از تشریف آوردن امام حسن عسكری علیه السلام هیاهو و گفت وگو بود. چون آن حضرت تشریف آورد و نشست، همه سكوت كردند و نفس ها ساكن شد. آن گاه خادمی بیرون آمد و مقابل آن حضرت ایستاد. حضرت برخاست و جنازه ی امام هادی علیه السلام را بیرون آوردند. حضرت با جنازه ی مطهر حركت فرمود.
آن جنازه ی نازنین را تا خیابانی وسیع بردند. معتمد بر آن حضرت نماز خواند و قبل از آن، فرزند مكرمش حضرت امام حسن عسكری علیه السلام بر آن بزرگوار در اندرون خانه نماز خوانده بود. سپس آن حضرت را در خانه ای از خانه های آن بزرگوار دفن كردند.
حرم مطهر عسكریین علیهماالسلام تاكنون ملجأ درماندگان و پناه گاه شیعیان جهان است.
صلوات الله و سلامه علیك یا أباالحسن، السلام علیك یا علی الهادی، السلام علیك یا نورالأنوار، السلام علیك یا حجة الله علی خلقه یا سیدی و مولای انی توسلت بك الله تعالی یا وجیها عندالله اشفع لی عندالله.
[ صفحه 82]
عده ای از علما سوم و برخی دیگر پنجم رجب سال 254 هجری را تاریخ شهادت حضرتش می دانند.
سن شریف امام هادی علیه السلام در لحظه ی شهادت، چهل و یك سال و هفت ماه بود. شیخ صدوق رحمه الله در این زمینه می نویسد:
معتمد عباسی برادر معتز، امام هادی علیه السلام را مسموم نمود و در حین شهادت امام غریب، غیر از فرزندش امام حسن عسكری علیه السلام كسی نزد بالین آن بزرگوار نبود.
چون حضرت به شهادت رسید، همه ی امرا و اشراف حاضر شدند و امام حسن عسكری علیه السلام در تشییع جنازه ی پدر شهید خود گریبان چاك زد و خود متوجه غسل، كفن و دفن والد بزرگوارش شد.
[ صفحه 81]
محدث قمی رحمه الله از «اثبات الوصیه» مسعودی این گونه نقل می كند:
با جماعتی كه در روز وفات حضرت امام هادی علیه السلام در خانه ی آن حضرت بودیم. در آنجا همه ی بنی هاشم از آل ابوطالب و آل عباسی و بسیاری از شیعیان جمع بودند. هنوز نزد آنها امر امامت و وصایت امام عسكری علیه السلام ظاهر نشده بود، همچنین روشن نشده بود امر آن حضرت جز بر عده ای از ثقات و معتمدان امام هادی علیه السلام.
حكایت كردند آن جماعتی كه در آن جا بودند همگی در مصیبت و حیرت بودند و انتظار جنازه ی شریف آن حضرت و زیارت فرزند حضرت هادی علیه السلام، امام حسن عسكری علیه السلام را داشتند. ناگاه دیدند، دری از صدر رواق باز شد و غلام سیاهی بیرون آمد. آن گاه امام حسن عسكری علیه السلام با تأثر و تأسف شدید، با لباس نفیسی كه چاك زده بود، بیرون آمد. جمال مبارك آن حضرت از همه جهت به پدر بزرگوارش شبیه بود، فرزندان متوكل نیز در آن بیت الشرف بودند. چون امام حسن عسكری علیه السلام را دیدند همه به جهت تعظیم و احترام آن حضرت برخاستند. ابواحمد موفق بن متوكل - كه ولیعهد بود - به سوی آن حضرت شتافت و عرض كرد: مرحبا بك یابن العم! و با آن بزرگوار معانقه نمود.
حضرت جلوس فرمود و مردم همه مقابل آن بزرگوار نشستند. قبل از تشریف آوردن امام حسن عسكری علیه السلام هیاهو و گفت وگو بود. چون آن حضرت تشریف آورد و نشست، همه سكوت كردند و نفس ها ساكن شد. آن گاه خادمی بیرون آمد و مقابل آن حضرت ایستاد. حضرت برخاست و جنازه ی امام هادی علیه السلام را بیرون آوردند. حضرت با جنازه ی مطهر حركت فرمود.
آن جنازه ی نازنین را تا خیابانی وسیع بردند. معتمد بر آن حضرت نماز خواند و قبل از آن، فرزند مكرمش حضرت امام حسن عسكری علیه السلام بر آن بزرگوار در اندرون خانه نماز خوانده بود. سپس آن حضرت را در خانه ای از خانه های آن بزرگوار دفن كردند.
حرم مطهر عسكریین علیهماالسلام تاكنون ملجأ درماندگان و پناه گاه شیعیان جهان است.
صلوات الله و سلامه علیك یا أباالحسن، السلام علیك یا علی الهادی، السلام علیك یا نورالأنوار، السلام علیك یا حجة الله علی خلقه یا سیدی و مولای انی توسلت بك الله تعالی یا وجیها عندالله اشفع لی عندالله.
[ صفحه 82]